Almalfi coast
Een nieuw stukje Italië om te ontdekken
Deze keer ging ik met Karen naar de Almalfi kust. Om 4 uur op zondagochtend ging ons wekkertje. Alle spullen waren al ingepakt dus we hoefden alleen onze gezichten even glad te strijken, ons haar in een knot op ons hoofd te binden en gaan!
We vlogen vanaf Amsterdam en iemand zou mijn auto vanaf het vliegveld ophalen om te parkeren. Daarna konden we meteen door naar het inchecken. We vertrokken met KLM om 08.50 uur en kwamen 11.20 uur in Napels aan. Naast onze bagage de huurauto opgehaald en toen hadden we nog de hele middag de tijd om rond te rijden, ons verblijf op te zoeken en boodschappen te doen.
Tot nu toe heeft Italië mij nooit teleurgesteld, dus ik vind het fijn een nieuw stukje te mogen ontdekken. Ik droomde ervan om deze kust in het echt te zien en wie weet grijpen we onze kans en gaan nog even op Capri kijken. De weersvoorspellingen zagen er goed uit. Elke dag tussen de 26 - 30 graden, dus houd ik mijn factortje 50 maar in de aanslag 😉
Onderweg werden we aangehouden door een vriendelijke Italiaanse man. Hij vroeg ons of wij een drankje wilden doen. Dat klinkt een stuk sexier dan het daadwerkelijk was hoor 😉 Hij vertelde over zijn oma en dat zij de echte Limoncello maakte, omdat het een afgelegen gebied was, moest hij wel auto's aanhouden om toch wat klanten te winnen. Ach ja, waarom niet? Daar zaten we enkele momenten later met een limoncello spritzer. Gelukkig was het verdund, want meine gute wat was dat sterk. Karen liet de hare maar staan na een paar slokjes want die moest nog rijden.
Iets later kwam de oudere vrouw ons elk een blokje kaas en een stukje worst brengen, met handen en voeten maakte ze duidelijk dat ze dit ook zelf gemaakt had. Daarna kwam ze nog met een hele grote tomaat aanzetten en hield hem trots omhoog. Hele hartelijke mensen die ons van alles wilden vertellen. De familie bood ook boottochten aan richting Capri. Na wat prijsvergelijkingen op internet gedaan te hebben, besloten wij onze tocht voor overmorgen bij hen te boeken.
Ons verblijf
We verbleven in Polvica, Salerno. Het was een prachtige rit hier naartoe want we zijn omringd door bergen! We kozen dit appartement omdat het wel mooi centraal lag, zo'n 15 minuten rijden van Minori en 60 minuten van het centrum van Napels. We zagen de zee vanaf het terras!
In de omgeving waren allerlei kleine dorpjes met eetgelegenheden en altijd handig: De Lidl was dichtbij! Wilden we 's avond nog even naar de kust? Dan waren we er zo! Ik heb wat geleerd van 2 jaar geleden in Toscane 😉
We verbleven 9 nachten in dit appartement met 2 slaapkamers. De keuken en badkamer zagen er netjes uit en we hadden gelukkig airco. 's Avonds was er ruimte om nog even buiten te zitten en ook was het fijn dat we onze auto op het erf konden parkeren.
Wij boeken vaak via Airbnb. Erg handig omdat je met filters makkelijk je wensen aan kunt geven De site geeft je ook de mogelijkheid om een maximale prijs per nacht te selecteren. Heel veel keuze en je bepaalt zelf welk verblijf je de kosten waard vindt. Wij waren in ieder geval heel erg blij met ons appartement!
Langs mooie plekjes rijden
Na een goede eerste nacht stapten we in de auto om de natuur op te zoeken. We wilden graag leuke foto's en filmpjes maken en Karen had ook haar drone mee. We reden langs de kust en stopten bij verschillende vergezichten en ruïnes.
Rond het middaguur kwamen we aan bij een strandtentje en daar heb ik voor het eerst in mijn leven garnalen en ansjovis gegeten. De inktvisringen kende ik al en een andere vissoort kon ik niet helemaal thuisbrengen. Het was even knoeien in het begin maar allemaal prima in te nemen. Of het een favorietje wordt, dat weet ik niet 😂 Deze boer heeft in ieder geval weer eens iets geprobeerd.
We waren in de buurt van Salerno en tijdens het rijden hadden we een kerk ergens boven op een berg gezien. Aldaar lieten we de drone nog even los en reden vervolgens verder naar een dorpje. Oud, versleten en errrugg krap voor onze grote felgroene Opel Mokka. Een vrouwtje wat in haar deuropening zat, langs de kant van de weg, moest letterlijk haar voeten intrekken om ons te laten passeren 😅 Na heel wat gemanoeuvreer, waren we blij dat we schadevrij hieruit waren gekomen!
Toen was het wel weer tijd om naar het huisje te gaan om te koken, relaxen en niet te laat naar bed. Morgen gaan we met de boot naar Capri!
Capri here we come!
Op vakantie een wekker zetten is niet erg als je wat leuks in het vooruitzicht hebt! We hoefden pas om 10.30 bij de haven te zijn, wat een uurtje rijden was, dus we hoefden gelukkig niet mega vroeg. Voor vertrek nog wat flessen vullen met water en wat eten in de rugzak, and off we went!
We konden onze auto parkeren in de haven, wat erg makkelijk was. We liepen naar het botenbedrijf en het leek er een tijdje op dat we met maar een 10 - 15 mensen aan boord zouden. Toen kwamen er echter nog allemaal shuttlebusjes vanaf de hotels de haven binnen. Ik schat in dat we met zo'n 70-80 man aan boord gingen, toch was er voldoende ruimte voor iedereen en was het een prettige overvaart met een prachtig uitzicht!
We gingen van boord en kwamen in een asfaltrijke haven terecht met ontzettend veel boten. Over het aantal mensen nog maar t zwijgen...In de haven waren een aantal eetgelegenheden waar ze je als proppers naar binnen werkten. Wij deden er alleen een drankje en werden er voor ons gevoel weggekeken. We hadden 5 uurtjes voor we terug moesten zijn in de haven en wisten dat we naar een ander stuk van het eiland moesten gaan om ons te vermaken.
We hadden ons wel wat ingelezen over het vervoer op het eiland maar het was overal zo druk! We zagen busjes vertrekken waarin mensen op elkaar gepakt zaten en er nog wel 200 mensen in de rij stonden. Dan maar naar de Funicular railway! Nou, daar stonden wel 500 mensen te wachten. Als laatste liepen we naar de wachtrij voor de taxi's, die rij moet ook op zijn minst 80 mensen lang zijn geweest.
We liepen wat heen en weer en ik voelde mij echt een kip zonder kop. Adem in adem uit en dan toch maar als een sardientje in een busje omhoog. Eenmaal boven konden we wel genieten van het uitzicht, verder kon je er over de hoofden lopen en waren het allerlei luxe winkels waar ik persoonlijk niets te zoeken heb. Dan maar op de culinaire toer! We hebben een heerlijke pizza gegeten op een terras met van die grote ventilatoren. Dat maakte mij erg gelukkig met het warme weer.
Naderhand hebben we het ritje naar beneden gemaakt met de railway om vervolgens weer op een terrasje neer te ploffen in de haven. Daar hebben we onszelf getrakteerd op een heerlijke, ijzige en verse fruitdrank. Eigenlijk waren we de tijd gewoon aan het uitzitten en maakten we er het beste van, 'onder het genot' van veel uitlaatgassen en het constante geluid van motoren, piepjes van achteruitrijdende voertuigen en had ik al gezegd: Veel mensen?
Gelukkig was iedereen vlot terug op de boot want we gingen daarna nog om Capri heen varen. Wat was dat immens prachtig!! Ik kon het op de foto's niet vastleggen, zo mooi! Het maakte de dag alsnog goed. De bemanning was erg gezellig, ze vertelden ons over de verschillende rotsen en ze lieten ons ook de ingang van 2 grotten zien. Het duurde zo'n 1,5 uur voordat we weer terug in de haven waren. Ik vond het een vrij hectische dag en het varen maakte het een fijne dag. Ik zou mensen dan ook eerder aanraden een boottochtje te maken van een paar uur dan naar Capri zelf te gaan. Misschien als we er een paar dagen verbleven, dan hadden we de natuurkant van het eiland opgezocht en dacht ik er misschien wel anders over.
Nog meer mooie plekjes opzoeken
Vandaag wilden we wat meer richting Salerno en de natuurrijke locaties opzoeken. We hadden wat mooie oude bruggen en riviertjes opgezocht waar we graag even wilden struinen. Karen reed ons over allerlei weggetjes, door dalen en gebergten, nergens vonden we een manier om bij die plekken te komen zonder een honderdtal meters naar beneden te moeten lopen. Dan maar kijken wat er wel in de buurt is. Nou dat stelde niet teleur.
We kwamen bij een grote brug tussen de bergen. De weg leek afgesloten te zijn i.v.m. wegwerkzaamheden. Toch leek er niemand bezig te zijn en waagden we het er op. Door een aantal tunnels kwamen we aan de andere zijde van dezelfde bergen uit. Hier stond echter alles vol met gele bloemen. Het was prachtig! Ook kwamen we nog 2 keer een herder tegen, eentje met een kudde schapen de andere met koeien.
Het was erg leuk om wat verder het binnenland in te rijden. Het was niet de warmste dag waardoor het ook fijn was om buiten te zijn. Het heeft weer veel mooie plaatjes opgeleverd.
Het is warm!
We waren ondertussen op de helft van onze vakantie en het was bloody hot! Op de meeste plekken was het 35 graden en soms gaf de display in de auto 37 graden aan. Wij wilden graag naar Villa Rufolo in Ravello en besloten daarom niet te laat van huis te gaan. Nou, zelfs om half 10 's ochtends was het daar vrij warm. Toch hebben we er fijn rond kunnen lopen en de karakteristieke tuinen in ons op mogen nemen. Sfeervol! Het gaf mij echt het vakantie gevoel.
Toen was het tijd om de verkoeling van de airco op te zoeken, dus hup de auto in. We hebben de hele kustroute gereden en hier en daar uiteraard uitgestapt om al het moois van dichterbij te zien. Zo kwamen we langs keramiek winkels die hier ruim vertegenwoordigd zijn. Het zijn dan ook wel pronkjes hoor.
De volgende dag zijn we rustig aan wakker geworden en naar de grotten van Castelcivita gereden. Volgens de website was het in de grotten zo'n 18 graden, dat moest wel fijn vertoeven zijn, dachten wij.
We konden vlakbij parkeren en kochten een toegangskaartje bij de balie. We hadden de audio al op onze telefoon gedownload, want de gids sprak geen Engels volgens de website. We waren met een kleine groep en maakten een wandeling van zo'n 1,5 kilometer door de grotten, hetzelfde pad heen en terug. Het was er inderdaad wel lekker koel, maar ook erg vochtig. Je kon mij uitwringen! 😂 Toen ik buiten kwam was het wel warm, maar ik droogde tenminste weer op! Maar zonder dollen, wat hou ik van grotten! Vooral als er aandacht aan de belichting geschonken is!
Na de grotten zijn we naar het strand gegaan en hebben we een duik genomen. Karen had daar nog sjans met een prachtige Italiaanse man. Hier moesten we samen wel even om lachen, vooral toen ze bij vertrek per ongeluk op de claxon drukte en zo nog meer ongewenste aandacht kreeg 😂
Die avond lekker thuis gekookt en we hadden een breezer gekocht voor op het terras. We begonnen ons net te settelen buiten, het was ook eindelijk aangenaam om buiten te zijn. We hoorden iets verderop steeds een schel geschreeuw. Een beestje en het was behoorlijk in paniek. Dat moest wel een kitten zijn.
We liepen de poort uit en gingen op zoek naar het geluid. We keken onder de auto's en kwamen uit bij een kleine blauwe auto. Het leek er op dat het beestje onder de motorkap zat. Er kwam een Italiaanse man aangelopen die zei geen Engels te spreken. Hij maakte ons duidelijk dat hij iemand had gebeld. Geen idee wie. Even later kwam er een man aanlopen met de sleutel van de betreffende auto. Ze maakten de klep open en het beestje spurtte met een luid gesis weg. Ik zag hem verdwijnen tussen de bosjes waar het nog een groot deel van de avond bleef krijsen. We zagen moeder poes wat later langslopen gelukkig en toen werd het al snel stil.