Dag 11 - Natuur museum Rijeka 
Na een wat woelige nacht vond ik het moeilijk om vandaag op gang te komen. Einde van de ochtend nog eventjes liggen scrollen en toen in slaap gevallen. Bij de tijd dat Dani naar beneden ging voor zijn middagslaapje ging ik onder de douche en behoorde ik weer tot het land der levenden.  

Rond 3 uur zijn we een kijkje gaan nemen in het natuurmuseum hier in de stad. Het was het 1e museum in het gebied en is opgericht in 1876. Het museum bevat tentoonstellingen van het geologische verleden van de Adriatische Zee, oceanografisch onderzoek, mineralen, (ongewervelde) zeedieren, reptielen en amfibieën De entreekosten waren € 4 per volwassene. Volgens internet kan je er zo'n 1,5 - 2 uur rondstruinen. Hoewel ze een hele mooie collectie hebben, waren wij binnen een uurtje wel uitgekeken. De botanische tuin die erbij ligt was ook niet echt groot of indrukwekkend. Wel was het gezellig en Dani keek zijn ogen uit, vooral bij de zandbak waar hij fossielen uit kon graven. Of misschien vonden papa en mama het wel leuker 😉 

Daarna het centrum in gegaan en het duurste ijsje uit mijn leven gegeten, hij was € 14,- 🙄 toch was het een ervaring op zich met de meest luxe cone die ik tot dusver ooit zag. 😋 René was enige tijd later nog behoorlijk onder de indruk in ieder geval, € 46 voor 5 ijsjes!! 😱 want tja, dat was toch 100 gulden als je terug rekent en daar konden we ooit een week boodschappen voor doen 😅 Ik snap hem heel goed, maar toch 😜 Thuis aan de aardappels met groente en toen was het alweer tijd om lekker relaxed te gaan hangen.

Dag 12 - Porec  
Niels en ik zijn vandaag alleen op pad gegaan. We hadden nog een paar kustplaatsjes op ons lijstje staan en begonnen in Porec. Bij aankomst eerst een heerlijk bakkie koffie gehaald en toen aan onze wandeling begonnen. Porec is zo'n 2000 jaar oud en van oorsprong een Romeinse stad. Het kenmerkt zich door een grote verscheidenheid aan oude en nieuwe gebouwen. Grote delen van de stad zijn door de eeuwen heen in tact gebleven. Porec had tussen de 12e en 17e eeuw stadsmuren net als Dubrovnik (denk aan Game of Thrones) helaas zijn deze door de tijd heen wel afgebroken. Het was een gezellige drukte in een schitterende zomerse omgeving. De locals die hier werken spreken best goed Duits en ook werden we hier en daar Nederlands aangesproken, wat best grappig is. Gezien de hoeveelheid Duitsers en Nederlanders ook wel logisch. Na een wandeling door het centrum gingen we langs de boulevard en hebben daarna geluncht op het terras.  

Novigrad
Na een half uurtje rijden kwamen we aan in Novigrad. Dit pittoreske dorpje aan de Kroatische kust heeft een geschiedenis die teruggaat tot de Romeinse tijd, toen het nog de naam "Neapolis" droeg wat letterlijk "Nieuwe stad" betekent. Best gek omdat het dorp eeuwenoud is en rond de 5e n.Chr. is gesticht. Oorspronkelijk is het een zeevaarders- & vissersplaats. Terwijl je door de straten slentert, kom je langs de oude stadsmuren die ooit bedoeld waren om piraten en andere ongenode gasten buiten te houden. De muren zijn goed bewaard gebleven en omsluiten de stad. De huizen hebben mooie felle kleuren en zijn goed onderhouden. Wij liepen langs de kust en zijn nog naar de vuurtoren gelopen.

In Novigrad is er een bijzonder fenomeen waarbij delen van de oude stad soms onder water staan. Het is iets wat je kunt zien als je op het juiste moment in de stad bent. De oude stad ligt erg laag bij de zee. Bij hoog water stijgt tijdelijk de zeespiegel waardoor sommige delen van de stad overstroomd raken. Wanneer dit plaatsvindt, is het ondergelopen deel van het dorp goed zichtbaar. Het is hier echt mega rustig als je net uit Porec vandaan komt en dat was ook wel een verademing. Wat een prachtige plekje om te vertoeven.

Zo'n kwartiertje rijden vanaf Novigrad ligt Umag. We konden het niet laten om hier ook nog even langs te gaan in onze kustroute. We parkeerden de auto en konden toen eigenlijk niet richting de boulevard lopen want het was afgesloten met hekken. Het is echt een plekje in aanbouw en in eerste oogopslag lijken ze dit heel goed te doen deze opbouw. Wel waren we hier maar 20 minuutjes omdat er gewoonweg niets te doen was, behalve wat foto's maken van de zonsondergang en de vers aangeplante rozen. Vervolgens reden we wel langs een prachtige route terug naar het verblijf. Tussen de bergen, over oude en verlaten bruggetjes en door de vallei.  

Dag 13 - Plitvice we meet again! 
Vandaag ging ik met Karen op pad naar de Plitvice meren. In september 2019 was ik hier voor het eerst en zei toen al dat ik zeker een keer terug zou gaan. Daar staan we dan 5 jaar en een paar dagen later 😁
Na 2 uurtjes rijden kwamen we aan en kozen aldaar voor de route van ongeveer 8 kilometer, hierbij maakten we ook een overtocht met een pont ongeveer halverwege de route. We merkten dat de grootste zomerdrukte wat voorbij was, het was tenminste niet overgoten met toeristen. Heel erg fijn.

Het park omvat een verzameling van 16 grote, turquoise meren die op verschillende niveaus met elkaar verbonden zijn door wel 90 watervallen. Door de Koran rivier zijn er grote dammen van travertijn ontstaan. Deze dammen hebben op hun beurt meren, grotten en watervallen gevormd. Het geheel is verweven met een groot bos en bevat veel wandelpaden en trappen. Het is echt een stukje ongerepte natuur waar je o.a. hele bomen onder het heldere water ziet liggen. Na het omvallen niet meer aangeraakt. Je kan op sommige plaatsen wel 3 - 5 meter onder het water kijken en overal zie je vissen zwemmen. Ik was al verliefd maar voelde de vlinders helemaal opnieuw oplaaien hier. Dit is echt moeder natuur op haar best! Het park staat dan ook niet voor niets sinds 1979 op de UNESCO Werelderfgoedlijst. 

Waar ik de vorige keer eindigde was nu ons startpunt, ik heb het park dus nu letterlijk van de andere kant bekeken 😁 Wat ben ik blij dat ik de laatste tijd wandel, want het was echt goed te doen. Flinke stijgingen en dalingen. Zweten als een otter, anders zou ik Hanskje niet zijn, maar geen hijgsessies 😅 op tijd een korte pauze nemen is ook een kunst. We troffen heerlijk weer en hadden onder de bomen genoeg schaduw om niet te verbranden. Plitvice, maybe we will meet again! Misschien eens in de herfst om de prachtige oranje en gele kleuren te zien 😍 Na deze pittige wandeling van zo'n 3,5 uur (5 uur met rustpauzes) reden we weer terug naar het verblijf. In Senj stopten we om nog een hapje te eten. We kwamen echt bij een prachtige tent met een goed uitzicht terecht. Fijne bediening ook. Even bijkomen van onze dag. We waren rond 21.00 uur weer thuis.

Dag 14 - Het prachtige Piran 
Vanmiddag zijn Karen, Niels en ik naar Piran in Slovenië gereden. Slovenië heeft niet veel kustgebied en dit zou een pareltje moeten zijn. We parkeerden de auto en begonnen aan onze tocht naar beneden, wat best steil was. We liepen door nauwe straatjes tussen de verschillende gebouwen door naar de haven. 

 Piran was lange tijd onderdeel van de Venetiaanse Republiek en dat is zichtbaar in de architectuur. Aan de kust heb je verschillende eetgelegenheden waar we een kleine versnapering aten als verlate lunch. We hebben een heerlijke wandeling gemaakt, vooral de steile straten omhoog waren een uitdaging die we op karakter hebben overwonnen. De stad is omgeven door oude stadsmuren en bieden een schitterend uitzicht over de stad en de zee. Verder is de stad bekend door Giuseppe Tartini, een wereldberoemde viool componist. 

De stad is groot geworden door zijn zoutwinning vanuit de Adriatische zee door zoutpannen. Deze pannen liggen aan de kust en zijn afhankelijk van de zon en de wind om het proces te laten werken. Zeewater wordt via kanalen naar de zoutvelden geleid naar de zoutpannen. Door de zon en de wind verdampt het water (dit kan enkele weken duren) waardoor zoutkristallen achterblijven die handmatig geoogst werden. Het zout werd verhandeld in Europa en was de belangrijkste economische activiteit van Piran. Zout was vroeger een soort valuta. Je kan tegenwoordig naar het museum gaan om meer over dit proces te leren. Hier namen wij geen tijd voor, maar wel leuk om te weten! 

Dag 15 - Krk Stad & het Frankopan kasteel 
Na een aantal drukke dagen vol beweging en indrukken was ik gisteravond toch wel moe. Ik heb dan ook heerlijk geslapen. The family was vanochtend al vroeg vertrokken naar de grotten van Postonja en Niels en ik besloten wat langer te blijven liggen. Vanmiddag wilden we toch nog even terug naar Krk-stad want daar zou het tenminste mooi weer worden. Weer een prachtige omgeving en kust. 

We liepen naar Frankopan Castle, een historische burcht, verbonden met de invloedrijke adellijke familie Frankopan, een van de machtigste en rijkste families in het middeleeuwse Kroatië. Het kasteel werd oorspronkelijk gebouwd in de 12e eeuw en diende als een strategische vesting en residentie voor de Frankopan-familie. De familie was niet alleen bestuurder van een groot deel van het land maar de familie speelde in de 15e en 16e eeuw een belangrijke functie bij de verdediging ervan. Ze werden gezien als beschermers van de cultuur en het bijbehorende katholieke geloof. Ze ondersteunden de ontwikkeling van de Kroatische literatuur en daarmee de bloei van de Kroatische renaissanceliteratuur in de 16e eeuw. 

In de 17e eeuw werden de Frankopans betrokken bij een opstand tegen de Habsburgse monarchie, die op dat moment over Kroatië en Hongarije regeerde. Samen met de Zrinski-familie organiseerden ze een samenzwering tegen de Habsburgers. Het doel was om de Kroatische onafhankelijkheid te herstellen en de Habsburgse heerschappij te beëindigen. De opstand mislukte en als gevolg daarvan werden veel leden van beide families geëxecuteerd of gevangen genomen. Dit leidde tot de uiteindelijke val van de Frankopan-familie. Ondanks hun uiteindelijke ondergang, blijft de nalatenschap van de familie sterk aanwezig in de Kroatische cultuur en geschiedenis. Veel van de kastelen, kloosters en andere bouwwerken die door de familie zijn gesticht, staan nog steeds overeind en worden beschouwd als belangrijke monumenten van het Kroatische erfgoed. Tegenwoordig is het kasteel een toeristische attractie en een waardevol cultureel monument en dient nu als een museum waar bezoekers meer kunnen leren over de geschiedenis van de familie. Een leuk kijkje in de geschiedenis van dit land. 

Daarna ik een bakkie koffie en Niels en mango smoothie op het terras in de haven. Het waaide hard maar dat was aangenaam te noemen. Een van de doppen van Niels zijn krukken was stuk, dus we moesten even op zoek naar een hulpmiddelen winkel. Na een paar errors en kilometers rijden lukte dit in het oude centrum van Rijeka 😊 Toen als een speer naar huis want de eigenaar van ons verblijf zei ons van de week dat hij vrijdag voor ons ging koken. Nou, daar stond me toch een pan vol met aardappelen, wortelen en kalfsvlees in jus klaar! Het was heerlijk! De eigenaar at met ons mee en het was ongemakkelijk en gezellig tegelijk 😅 weer een ervaring rijker 😊

En oh ja, de uitspraak van de naam van het eiland blijkt nu toch weer Kurk te zijn 🤷‍♀️ het zal wel per regio en dialect verschillen hoe men het uitspreekt....🙄 Ik geef het in ieder geval op en ga voortaan wel krekelgeluiden maken als ik het over dit eiland heb 😂

Dag 17 - Zagreb 
Vanochtend verlieten we ons vakantiehuis en reden met zijn allen naar Zagreb. Hier slapen we onze laatste nacht en dan vliegen we morgen weer naar huis. Voordat we elk ons eigen weg gingen, bezochten we nog een illusie museum in Zagreb. Dit is het zusje van het museum wat Elsa en ik eerder in Zadar bezochten. Het is veel kleiner maar dat mocht de pret niet drukken. Wat hebben we een ontzettend fijne vakantie gehad! Ik heb er erg veel energie van gekregen in ieder geval ❤️